زاده شدن

برنیزهء تاریک

همچون  میلادِ گشادهء زخمی

.

سِفْرِ یگانهء فرصت را

سراسر

در سلسله پیمودن

برشعلهء خویش

سوختن

تاجرقهء واپسین،

برشعلهء حرمتی

که درخاکِ راهش

 یافته اند

بردگان

این چنین اند.

این چنین سرخ و لوند

برخار بوتهء خون

 شکفتن

وینچنین گردن فراز

برتازیانه زارِ تحقیر

 گذشتن

وراه را تاغایتِ نفرت

 بریدن.-

آه ،‌ازکه سخن می گویم؟

ما

بی چرا زندگانیم

آنان به چرا مرگِ‌ خود آگاه هان اند.