بخش اصلی پرلودها دارای روح فولکلوریک نیستند اما بدیهه سرایی و آوازی بودن مهمترین ویژگی آنهاست؛ این موضوع عجیب نیست، چرا که ویلالوبوس خود نوازنده گیتار بود وبرخی ساختههای خود را به شکل قابل قبولی اجرا میکرد. پرلودها طوری به نظر میآیند که گویی گیتاری در آغوش، قلمی پشت گوش و دست نوشتهای مقابل آهنگساز قرار دارد! کشفی و بداهه بودن در شروع " پرلود شماره 3" آشکار است.