در سال 1329 در شهری کویری به نام " داراب "
دیده به جهان گشود. او فرزند ارشد خانواده بود و امید و آرزوی یک پدر و مادر جوان.
شروع زندگی شاعرانه اش  در سال اول دبیرستان در مدرسه امیر کبیر بود ، با کمکهای
استادی به نام " دانشمند " کسی که برای اولین بار او را به بهای قلم و نوشته هایش
آشنا کرد .  پس از مادرش  که -خود شاعر ، شعرش را از برکت دست و دامان او می داند- 
بزرگ آموزگار و دوستی دیگر بنام " عبدالرحیم معزی " در مقوله شعر شاعری در زندگی
اردلان سرفراز کم تاثیرنبود. او به پیشنهاد پسرعموی مادرش ( حسین سرفرازی ،
شاعروروزنامه نگار معروف آن زمان ) برای  گذران زندگی با رادیو ایران و ارکستر
جوانان کار خود را به عنوان ترانه سرا آغاز نمود و پس از یک سال به دلایلی موجه
رادیو ایران را ترک کرد .  در طول زندگی شاعرانه اش با آهنگسازان توانمندی همچون : 
واروژان ،   فرید زلاند ، بابک افشار ، تورج شعبانخانی ، محمد حیدری ، منوچهر چشم
آذر ، حسن شماعی زاده و بزرگواران دیگری همکاری داشت .در سال 1362 متحمل درد
دوری از وطن شد وبه آلمان رفت  . در همین سال پیشنهادهای کتبی و شفاهی زیادی از
امریکا به سمت او سرازیر بود اما او نمی خواست ونمی توانست بگونه ترانه های رایج ،
ترانه بسازد واعتماد مخاطبانش را، کسانی که از آغاز تا به امروز با ترانه های او
زندگی کرده اند-  در قماری حقیر برای گذران زندگی وبه خاطر یک مشت دلار از دست بدهد
. او ترجیح داد در یک شرکت قاب سازی به عنوان کارگر ساده کار کند ، با تنی خسته و

وجدانی آسوده .او در طول زندگی  در کشور های مختلفی همچون آلمان ، اتریش ،
یونان ، ترکیه ، ایتالیا ، آمریکا و ... روزگار گذرانده است و شاید برخی از این
اشعار زاده این سفرها باشد. او با خوانندگانی همچون : ابراهیم حامدی ( ابی ) ،
داریوش اقبالی ، و گوگوش همکاریهاریهای فراوانی داشته است. از جمله خوانندگان
دیگری که همکاریهای انگشت شماری با اردلان سرفراز داشته اند می توان از : فرهاد ،
ستار ، مازیار ، معین ، هایده ، شکیلا و ... یاد کرد.لازم به ذکر است که مدتی
پیش دو کتاب شامل گزیده ای از ترانه های وی به نامهای " از ریشه تا همیشه " و "سال
صفر" چاپ و منتشر شد که بخش عمده ای از زندگی نامه فوق برگرفته از  این دو کتاب
است.